ΙΤΚ

Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ακούγοντας πρώτη φορά το μαγικό ήχο “ΙΤΚ” (Ι-ΤΕ-ΚΑ) δεν ήταν ούτε ο UCK ούτε οι βενζίνες ΕΤΕΚΑ, αλλά η ΜΤΚ Βουδαπέστης. Ιστορική ουγγρική ομάδα, [από την οποία ξεκίνησε την προπονητική του καριέρα ο μεγάλος Μάρτον Μπούκοβι (του Μπούκοβι την ομαδάρα τη λένε Ολυμπιακάρα http://kokkinoidialogoi.blogspot.com/2009/02/blog-post_11.html)] λίγο κατωτέρου επιπέδου από τη θρυλική Φερεντσβάρος αλλά πολύ καλύτερη από την Ντέμπρετσεν, τελευταία ουγγρική ομάδα που έπαιξε Champions League, αλλά έφαγε 5 εντός έδρας από τη Φιορεντίνα ένα βράδυ που είχα ξεμείνει στη Βουδαπέστη για πάνω από 20 ώρες περιμένοντας ανταπόκριση μιας πτήσης μου. (Πολλή Βουδαπέστη κυκλοφορεί τελευταία.. Η αδελφή μου μάλλον θα πάει εκεί για Erasmus, ένα quiz στο facebook (μου) την υπέδειξε ως “την ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που πρέπει να ζεις”, τώρα αυτό..)

ITK όμως είναι αρκτικόλεξο, αρχικά λέξεων. Το Ι πάει στο Improvisation, το Τ στο Teatre και το Κ στο Kafejnica. Είναι λοιπόν “Θέατρο Αυτοσχεδιασμού και Καφενείο”, όχι “πώς την κάνατε έτσι την ομάδα, καφενείο καταντήσαμε”, απλά παράλληλα λειτουργεί και καφέ, να βγάζουμε τα έξοδά μας βρε αδερφέ.

Δεν ξέρω ποιος το ξεκίνησε, ίσως η Anita που έχει πάνω από 15 χρόνια ερασιτεχνικού θεάτρου στην πλάτη της, ίσως η Ieva που κι αυτή έπαιζε χρόνια, είχε μάλιστα το ρόλο στο θεατρικό σύλλογο της πόλης που τώρα έχει η Anita, 3 έργα έχουν και τα ανακυκλώνουν, τώρα ετοιμάζουν ένα καινούριο, ίσως το προλάβω όσο είμαι εδώ, τελοσπάντων, το θέμα είναι ότι στο κέντρο νεότητας, κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα, φιλοξενείται το ΙΤΚ. Με αρκετή επιτυχία, μπορώ να πω.. Στη μεγάλη, σοβιετικού τύπου αίθουσα / σκηνή (δεν το λέω εγώ, καθηγήτρια γεωγραφίας του πανεπιστημίου της Ρίγας το έχει πει μπροστά μου), τη μεγαλύτερη του κτιρίου, ένα εντυπωσιακό, για τα δεδομένα του Gulbene, πλήθος, από ανθρώπους κάθε ηλικίας, μαζεύεται και την κατακλύζει..

8-10 ερασιτέχνες ηθοποιοί, ανάμεσα τους και “φίλοι” μου ή τελοσπάντων άτομα με τα οποία κάνω περισσότερη παρέα, όπως η Christine, που κάποιες φορές κάνει τον κλόουν σε παιδικά πάρτυ, ή ο tech-expert Armins(προφέρεται Άρμιινς, αλλά δεν έχω βάλει ακόμα τα λετονικά στη λίστα γλωσσών του πληκτρολογίου – πλάκα πλάκα, τα έβαλα μόλις τώρα.. Ξέρετε πόσα γράμματα συμπίπτουν με τη διάταξη πλήκτρων με το αγγλικό σύστημα, που ακολουθείται εν πολλοίς και από την ελληνική διάταξη; Κανένα, τίποτα, 0..), αλλά και η Ieva, που το πάθος της δεν την εγκαταλείπει ούτε πάνω στη σκηνή. Είναι λοιπόν ένας τύπος ενδιάμεσος, επικοινωνεί με το κοινό, το κοινό αποφασίζει, ο τύπος το καθοδηγεί και λίγο, μην ξεφύγουμε τελείως, έχουμε κάνει και πρόβες, μην πάνε χαμένες..

Ο ρόλος μου, τουλάχιστον στο ένα και μοναδικό που έχω παρευρεθεί μέχρι τώρα, είναι αυτός του μπάρμαν. Μη φανταστείτε ιπτάμενα μπουκάλια και σφηνάκια, με σπιτική βότκα να ρέει άφθονη και ό,τι μένει να το κάνουμε παρανάλωμα για να ζεσταθούμε και λίγο. Τσάι σερβίρουμε, σε 2 μάλιστα γεύσεις, και καφέ, european way, 1 καφές υπάρχει και με ένα τρόπο το ζητάνε (cafe, cafe, cafe, cafe, cafe, cafe..) , όχι δηλαδή σύμφωνα με τον ελληνικό (ένα διπλό ελληνικό, ένα φραπέ μέτριο με γάλα, ένα καπουτσίνο σκέτο, εσπρεσσάκι για το δρόμο, ντεκαφεϊνέ μοκατσίνο, έναν φίλτρου με σιρόπι καραμέλα.. κλπ..). Οπότε.. Ναι, η λέξη μπάρμαν μπορεί να αντικατασταθεί με τη λέξη καφετζής, αλλά κυριλέ καφετζής, με πουκαμισάκι και γραβατούλα, 2,5 λατς τα πήρα, λιγότερο από 4 ευρώ και τα 2 μαζί, δεν είχα τίποτα απ'αυτά όταν ήρθα (κι όταν φύγω, εδώ θα τ'αφήσω). 10 σαντίμις το τεμάχιο τα δίνουμε, ζάχαρη και γάλα δωρεάν, (=15 ευρωλεπτά), είπαμε, τα έξοδά μας..

Το κοινό αποφασίζει, ακολουθώντας την προτροπή του Γιάννη Βούρου, φωνές ακούγονται από όλες τις γωνίες της αίθουσας, είναι να μην πάρουν θάρρος, οι ηθοποιοί ανταποκρίνονται, δίνουν τον καλύτερό τους εαυτό, κάποιοι “το' χουν”, κάποιοι “δεν το'χουν”, ερασιτέχνες, αλλά φιλότιμοι. Μου έχουν πει κι εμένα να δοκιμάσω, όταν νιώσω καλύτερα με το επίπεδο των λετονικών μου νομίζω θα το κάνω.. Στο τέλος δίνουμε και βραβείο σε όποιον το κοινό ψηφίζει ως τον καλύτερο της παράστασης, ένα μεγάλο καπέλο σαν αυτά που φοράνε οι τζόκερ της τράπουλας.

Είναι το γεγονός του μήνα, γι'αυτό είχαμε γυρίσει νωρίς χωρίς να φτάσουμε στο Aluksne στη γιορτή με το τρενάκι(δεν πειράζει, την επόμενη φορά..) και, οποία έκπληξις!, αύριο είναι το πρώτο Σάββατο του μήνα και έχουμε ΙΤΚ – ιδού και η αφίσα. (Έχει και εγκαίνια το ανακατασκευασμένο Πολιτιστικό Κέντρο της πόλης, αλλά μάλλον δε θα πάω..)

Προσθήκη λεζάντας