Πρώτες Εντυπώσεις

Αθήνα. Ελευθέριος Βενιζέλος, αεροδρόμιο. Γονείς. Αποχαιρετισμός. Baltic Air. Λετονία. Ρίγα. Μικρό αεροδρόμιο. Μεγάλη αναμονή. Αποσκευές (γύρω στα 30 κιλά..). Μά(ι)για- Maija (θα υπάρξει ειδικό post μόνο γι'αυτή..). Ήρθε μόνο για να με υποδεχτεί, να μου δώσει μια αγκαλιά και την υπόσχεση ότι θα τα πούμε σύντομα. Δεν πρόλαβα ούτε καν να της δώσω το δώρο της. Επίσημη υποδοχή. Άρτουρς και .., δε θυμάμαι το όνομά της.. Γύρω στα 24, παντρεμένοι. Σπουδαστές στη Ρίγα. Αλλά θέλουν να επιστρέψουν στο Gulbene. Περίεργο για Λετονούς. Στο δρόμο για Gulbene, 170 χμ μακρυά. Βρέχει. ΒΡΕΧΕΙ! Εθνική οδός. Ροδάκινο με φλούδα. Δάση, δάση, δάση, δάση.. Πολλά δάση. Οι οδηγοί λένε γύρω στο 45% , οι Λετονοί πάνω από 55-60% της συνολικής επιφάνειας. Κι άλλα δάση, το gps έχει λίγο γκρι και πολύ σκούρο πράσινο. Που και που λίμνες, λιμνούλες, μέρος του.. σωστά, του δάσους.. Ατελείωτες ευθείες. Ατελείωτες επίπεδες ευθείες. Αλληλεγγύη των οδηγών και ευχαριστώ μετά τα προσπεράσματα. Gulbene, πρώτη βόλτα.. Μεγαλύτερο από αυτό που περίμενα. Με μεγάλα, τεράστια supermarkets. Το μικρότερο πολύ μεγαλύτερο από τον Βασιλόπουλο που είχα δίπλα στο σπίτι στην Αθήνα. Σπίτι. Sonny, άγγλος. Δεν πρόλαβα να μπω, άρχισε να μου δείχνει πώς λειτουργούν οι συσκευές, φούρνος και πλυντήριο. Μεγάλο σπίτι. Σημάδια από το χαλκό που έχει το νερό στο μεγαλύτερο μέρος της πόλης. Εξοχή – στην άκρη της πόλης. Ieva, the boss. Έξυπνη φαίνεται, με χαρακτήρα μη τυπικά λετονικό. Γιάννης. Βασικά είναι Janis, αλλά προφέρεται το ίδιο. Επίσκεψη στο σπίτι, φίλος του Sonny τις τελευταίες εβδομάδες. Τα πρώτα who is who. Πρωί. Βόλτα στη πόλη. Τελευταία ψώνια του Sonny, έφευγε το άλλο πρωί. Γνωριμία με Anita (διαβάζεται Άνιτα, όπως οι Γάλλοι τονίζουν στη λήγουσα, οι Λετονοί στην πρώτη συλλαβή – αν έχει πολλές στην προπαραλήγουσα), το “μεγάλο αφεντικό”. Τράπεζα για δημιουργία λογαριασμού. Ελάχιστοι μιλούν στοιχειώδη αγγλικά. Δεν το είχα υπολογίσει αυτό.. Αγορά κάρτας κινητού. Λετονικό νούμερο. Τα σταθερά αρχίζουν με 6, τα κινητά με 2. Ανάποδα από την Ελλάδα. Σταματούν στις διαβάσεις. Περνάνε αν ανάψει πράσινο. Δεν τους αρέσουν τα φανάρια. Ούτε τα STOP. Δεν έχουν πολλά, παντού τα σήματα για την προτεραιότητα. Πάρτι. Αποχαιρετισμού για τον Sonny. Τον βάζουν στη μέση και τον ρωτάνε άκυρα. Δεν έμαθε ποτέ λετονικά. Χίπις, αλλά θέλει να πάει στην Αγγλία, να γνωρίσει μια κοπέλα να παντρευτεί και να κάνει οικογένεια. Επιρροή από το λετονικό τρόπο ζωής(;). Βιντεάκια. Συγκινητικά-κάποια.. Φεύγουν ένας ένας. Ήταν 10 μήνες εκεί και.. Τίποτα. Τίποτα; Γραφείο. Πρώτα ψώνια μόνος. Γραφείο. Με συστήνουν σε πολλούς, δε θυμάμαι ούτε ένα όνομα. Σάββατο. Σε γειτονικό χωριό, με κέντρο νεότητας. Κυνήγι θησαυρού. Με Γιάννη. Και την Barba, 12χρονών, μας τη δίνουν στην ομάδα γιατί ξέρει τα καλύτερα αγγλικά σε όλο το χωριό. Βγαίνουμε πρώτοι. Στο μεταξύ έχω ακούσει και μάθει για όλα τα προβλήματα του χωριού. Ανεργία, αλκοολισμός, αρρώστιες, θάνατοι, γονείς απομακρυσμένοι, πατέρας στη Ρίγα, επαφή με τα παιδιά 2-3 φορές το χρόνο. Φτώχεια. Όχι μόνο εκεί. Παντού. Με τα ελληνικά δεδομένα. Τα υπερεκτιμημένα ελληνικά δεδομένα. Συγγνώμη για το σχόλιο. Επιστροφή. Η ομάδα της πόλης. Ποδοσφαιρική. Πρώτη στη Β' κατηγορία Λετονίας. Με 14 νίκες και 1 ισοπαλία. Πάνω από 3,5 γκολ/αγώνα. Νίκη. Κυριακή. Ξεκούραση. 

Barba and Janis